Wielu ludzi ma w domu psa czy kota, ale czy ktoś słyszał, żeby trzymać w domu aksolotla czy pytona? W poniższym artykule opiszę kilka niezwykłych zwierzątek domowych.
Świerszcz domowy. Świerszcze to rodzina owadów licząca ponad 1000 gatunków. Żyją w tropikach, ale także w strefie umiarkowanej, również w Europie. Są niewielkie, długości ok. 2 cm. Ciekawostką jest to, że ich narząd słuchu umiejscowiony jest na pierwszej parze odnóży. Jeśli chcesz założyć hodowlę świerszczy, wystarczy kupić kilka owadów w sklepie zoologicznym (kosztują średnio 1zł za sztukę). Przygotuj dla świerszczy akwarium o pojemności 30 l. Jako że świerszcze, szczególnie młode, mają skłonność do wędrówek, powinno ono być od góry zabezpieczone metalową lub plastikowa siatką (łatwa do zdejmowania). Dno wysyp warstwą torfu, połowę akwarium zostaw suchą, a drugą codziennie podlewaj by była wilgotna. Poukładaj w środku korę, kamienie, gałązki. W akwarium zainstaluj 15-watowa żarówkę, gdyż świerszcze potrzebują ciepła. Świerszcze potrzebują codziennie świeżej wody, a do jedzenia ciemny chleb, otręby pszenne, trochę mięsa, jarzyny i nieco cukru.
Mikroświnka. Mikroświnki są krewnymi dzikich świń zamieszkujących tereny Chin. Tam udomowiono je już dwa tysiące lat temu, ale w Polsce pojawiły się stosunkowo niedawno. Świnki rosną przez trzy lata i osiągają wagę ok. 20kg. Można je trzymać w domu, bo są pojętne i udaje się je nauczyć czystości. Świnki powinno się wyprowadzać na spacery tak jak psy (na smyczy lub w szelkach). Nie wolno im jednak pozwolić chodzić po schodach ani po śliskiej powierzchni, bo łatwo łamią nóżki. Trzeba przygotować dla świnek obszerny kojec wysłany słomą. Ich codzienne pożywienie powinno się składać z siana, gotowanych ziemniaków i marchwi oraz z surowych warzyw liściastych. Od czasu do czasu niech zjedzą też trochę owoców i mięsa. Nie wolno im podawać gotowych karm dla kotów czy psów, ani resztek ze stołu. Świnki są bardzo łakome, zabawnie proszą o smakołyk, za ulubione jedzenie zrobią wszystko. Nie wolno im jednak ulegać i pozwolić, by za bardzo utyły, bo bardzo szkodzi ich zdrowiu.
Tchórzofretka. Ten drapieżnik z rodziny łasicowatych powstał ze skrzyżowania tchórza z jego udomowiona odmiana- fretką. Oswojona tchórzofretka może mieszkać w domu, ale jest to trochę kłopotliwe. Zwierzątko jest bardzo zwinne, ruchliwe i zawsze skore do zabawy. Choć nie jest agresywne, nie powinno się go drażnić, bo dla zabawy bo może ugryźć lub podrapać (jak kot). Najlepiej trzymać zwierzątko w klatce, bo jest ono bardzo ciekawskie, wszędzie chce zajrzeć i przy okazji może nabroić. Tchórzofretkę karmi się chudym mięsem, podrobami, rybami. Można dawać jej tez jajka i owoce. Można ją też nauczyć chodzić na smyczy (w szelkach) na spacery.
Pyton. Do domowej hodowli najlepiej nadaje się pyton królewski, jeden z najmniejszych dusicieli. Jest on najłagodniejszy i najpiękniejszy. W naturze żyje w zachodniej Afryce, w tropikalnych, wilgotnych lasach. Żywi się małymi gryzoniami. Dorosłe osobniki dorastają do długości 1,5m (pyton tygrysi do 5-8m). Pyton królewski jest delikatny, więc należy mu zapewnić warunki jak najbardziej zbliżone do naturalnych. Obszerne terrarium, szklane, z otworami wentylacyjnymi zabezpieczonymi siatką, powinno być wyposażone w mocny konar do wspinania się oraz basen, w którym gad będzie się kąpać. Trzeba zadbać o solidne zamkniecie wężowego mieszkania, by gad nie uciekł. W terrarium musi być duża wilgotność (co najmniej 60%) i stała temperatura 30st. C. Ogrzewanie można połączyć z oświetleniem, jednak żarówka musi być osłonięta metalowa siatką, by wąż się nie poparzył. Pyton jako drapieżnik potrzebuje odpowiedniego pokarmu. Młode wężyki należy karmić myszami, dorosłe powinny dostawać szczury. Można je tez przyzwyczaić do mięsa (padliny).
Aksolotl. Tego niezwykłego płaza można kupić w sklepach zoologicznych. Jest formą larwalną salamandry meksykańskiej, ale mimo to może się rozmnażać. W naturze występuje tylko w dwóch jeziorach położonych na wysokości ok. 2400m n.p.m. Osiąga długość 30 cm, ma ubarwienie od brązowego po prawie czarne, udało się też wyhodować albinosy. Aksolotle hoduje się w dużych akwariach (co najmniej 60l). Powinno ono być wyposażone w grzałkę, termometr, filtr wody i natleniacz. Na dnie, wysypanym piaskiem, należy posądzić rośliny- takie same jak dla rybek. Najlepsza temperatura wody dla aksolotla to 15-22st. C. Starszy aksolotl jest drapieżnikiem. Jada dżdżownice, ochotki, można mu podawać pęsetą kawałki chudego mięsa wołowego. Zwierzęta należy karmić regularnie, gdyż głodny aksolotl staje się agresywny i może zaatakować swoich towarzyszy. Aksolotle rozmnażają się od drugiego roku życia. Samice składają kilkaset jaj w formie galaretowatych kłębów. Należy je odłowić i przenieść do innego akwarium z czystą natlenioną wodą. Młode mają ok. 10mm długości. Dokarmia się je planktonem wodnym. Aksolotl przekształci się w dorosłą salamandrę, jeśli będziemy mu stopniowo obniżać poziom wody. Zanikną mu płetwy i skrzela i stanie się salamandrą lądową.
Świerszcz domowy. Świerszcze to rodzina owadów licząca ponad 1000 gatunków. Żyją w tropikach, ale także w strefie umiarkowanej, również w Europie. Są niewielkie, długości ok. 2 cm. Ciekawostką jest to, że ich narząd słuchu umiejscowiony jest na pierwszej parze odnóży. Jeśli chcesz założyć hodowlę świerszczy, wystarczy kupić kilka owadów w sklepie zoologicznym (kosztują średnio 1zł za sztukę). Przygotuj dla świerszczy akwarium o pojemności 30 l. Jako że świerszcze, szczególnie młode, mają skłonność do wędrówek, powinno ono być od góry zabezpieczone metalową lub plastikowa siatką (łatwa do zdejmowania). Dno wysyp warstwą torfu, połowę akwarium zostaw suchą, a drugą codziennie podlewaj by była wilgotna. Poukładaj w środku korę, kamienie, gałązki. W akwarium zainstaluj 15-watowa żarówkę, gdyż świerszcze potrzebują ciepła. Świerszcze potrzebują codziennie świeżej wody, a do jedzenia ciemny chleb, otręby pszenne, trochę mięsa, jarzyny i nieco cukru.
Mikroświnka. Mikroświnki są krewnymi dzikich świń zamieszkujących tereny Chin. Tam udomowiono je już dwa tysiące lat temu, ale w Polsce pojawiły się stosunkowo niedawno. Świnki rosną przez trzy lata i osiągają wagę ok. 20kg. Można je trzymać w domu, bo są pojętne i udaje się je nauczyć czystości. Świnki powinno się wyprowadzać na spacery tak jak psy (na smyczy lub w szelkach). Nie wolno im jednak pozwolić chodzić po schodach ani po śliskiej powierzchni, bo łatwo łamią nóżki. Trzeba przygotować dla świnek obszerny kojec wysłany słomą. Ich codzienne pożywienie powinno się składać z siana, gotowanych ziemniaków i marchwi oraz z surowych warzyw liściastych. Od czasu do czasu niech zjedzą też trochę owoców i mięsa. Nie wolno im podawać gotowych karm dla kotów czy psów, ani resztek ze stołu. Świnki są bardzo łakome, zabawnie proszą o smakołyk, za ulubione jedzenie zrobią wszystko. Nie wolno im jednak ulegać i pozwolić, by za bardzo utyły, bo bardzo szkodzi ich zdrowiu.
Tchórzofretka. Ten drapieżnik z rodziny łasicowatych powstał ze skrzyżowania tchórza z jego udomowiona odmiana- fretką. Oswojona tchórzofretka może mieszkać w domu, ale jest to trochę kłopotliwe. Zwierzątko jest bardzo zwinne, ruchliwe i zawsze skore do zabawy. Choć nie jest agresywne, nie powinno się go drażnić, bo dla zabawy bo może ugryźć lub podrapać (jak kot). Najlepiej trzymać zwierzątko w klatce, bo jest ono bardzo ciekawskie, wszędzie chce zajrzeć i przy okazji może nabroić. Tchórzofretkę karmi się chudym mięsem, podrobami, rybami. Można dawać jej tez jajka i owoce. Można ją też nauczyć chodzić na smyczy (w szelkach) na spacery.
Pyton. Do domowej hodowli najlepiej nadaje się pyton królewski, jeden z najmniejszych dusicieli. Jest on najłagodniejszy i najpiękniejszy. W naturze żyje w zachodniej Afryce, w tropikalnych, wilgotnych lasach. Żywi się małymi gryzoniami. Dorosłe osobniki dorastają do długości 1,5m (pyton tygrysi do 5-8m). Pyton królewski jest delikatny, więc należy mu zapewnić warunki jak najbardziej zbliżone do naturalnych. Obszerne terrarium, szklane, z otworami wentylacyjnymi zabezpieczonymi siatką, powinno być wyposażone w mocny konar do wspinania się oraz basen, w którym gad będzie się kąpać. Trzeba zadbać o solidne zamkniecie wężowego mieszkania, by gad nie uciekł. W terrarium musi być duża wilgotność (co najmniej 60%) i stała temperatura 30st. C. Ogrzewanie można połączyć z oświetleniem, jednak żarówka musi być osłonięta metalowa siatką, by wąż się nie poparzył. Pyton jako drapieżnik potrzebuje odpowiedniego pokarmu. Młode wężyki należy karmić myszami, dorosłe powinny dostawać szczury. Można je tez przyzwyczaić do mięsa (padliny).
Aksolotl. Tego niezwykłego płaza można kupić w sklepach zoologicznych. Jest formą larwalną salamandry meksykańskiej, ale mimo to może się rozmnażać. W naturze występuje tylko w dwóch jeziorach położonych na wysokości ok. 2400m n.p.m. Osiąga długość 30 cm, ma ubarwienie od brązowego po prawie czarne, udało się też wyhodować albinosy. Aksolotle hoduje się w dużych akwariach (co najmniej 60l). Powinno ono być wyposażone w grzałkę, termometr, filtr wody i natleniacz. Na dnie, wysypanym piaskiem, należy posądzić rośliny- takie same jak dla rybek. Najlepsza temperatura wody dla aksolotla to 15-22st. C. Starszy aksolotl jest drapieżnikiem. Jada dżdżownice, ochotki, można mu podawać pęsetą kawałki chudego mięsa wołowego. Zwierzęta należy karmić regularnie, gdyż głodny aksolotl staje się agresywny i może zaatakować swoich towarzyszy. Aksolotle rozmnażają się od drugiego roku życia. Samice składają kilkaset jaj w formie galaretowatych kłębów. Należy je odłowić i przenieść do innego akwarium z czystą natlenioną wodą. Młode mają ok. 10mm długości. Dokarmia się je planktonem wodnym. Aksolotl przekształci się w dorosłą salamandrę, jeśli będziemy mu stopniowo obniżać poziom wody. Zanikną mu płetwy i skrzela i stanie się salamandrą lądową.
Anna Baraniak- uczennica I LO w klasie o profilu humanistycznym. Od kilku lat członkini 11 LDH, miłośniczka zwierząt: zarówno tych małych, jak i trochę większych, właścicielka kota, rybek i dwóch żłówi.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz