Harcerski system wychowawczy
rozumiany jest jako spójność zasad harcerskiego wychowania, metody i programu.
Stały rozwój zuchów, harcerzy, harcerzy starszych, wędrowników, a nawet
instruktorów możliwy jest tylko wtedy, gdy kierujemy się harcerskimi zasadami,
wykorzystując metodę harcerską tworzymy program funkcjonowania jednostki, który
ma pobudzać do działania, kształtowania cech i umiejętności przydatnych w życiu
codziennym.
Harcerski system wychowawczy
oparty jest na trzech zasadach: SŁUŻBA, BRATERSTWO i PRACA NAD SOBĄ. Wychowując pamiętajmy o tych zasadach. Musimy
też pamiętać, iż kształtujemy osobowość młodego człowieka, który ma już swoje
wartości nabyte w domu rodzinnym, szkole, itd. Niejednokrotnie wartości te
pokrywają się z tym, co drużynowy chce przekazać swoim harcerzom. Jednak niewątpliwie
jest to proces trudny. Warto też pamiętać, iż oddziaływając na młodego
człowieka, wybrana przez nas metoda harcerska powinna oddziaływać na wszystkie
sfery Jego rozwoju.
Każdy z Nas ma swoje marzenia,
jedne są duże inne mniejsze. Ja od zawsze marzyłam, aby otworzyć własną drużynę
harcerską. Zajęło mi to dwa lata za nim zdecydowałam się na tak duży i odpowiedzialny
krok. Na początku nie wiedziałam czego mogłam się spodziewać. Było wiele pytań,
na które nie znałam odpowiedzi. W końcu nadeszła ta wielka chwila i odbyła się
pierwsza zbiórka drużyny próbnej. Było to ponad 3 lata temu…
Pierwsze kroki naszej drużyny
były trudne. W miarę upływu czasu moje działania doprowadziły do tego, iż jednostka
zaczęła się coraz bardziej integrować, poznawać, a co najważniejsze
wypracowałam to co dla drużynowego i przybocznych jest najważniejsze –
szacunek. Szacunek i zaufanie nie tylko harcerzy i harcerek ale także rodziców.
Z czego jestem niezmiernie dumna.
Funkcjonowanie drużyny według
harcerskiego systemu wychowawczego wcale nie jest trudne. Jest to coś co
stosuje się na każdej zbiórce. Każda zbiórka, bez względu na to, czy siedzimy w
pomieszczeniu czy wychodzimy na grę terenową oddziałuje (powinna) na harcerza
we wszystkich sferach jego rozwoju: duchowego, intelektualnego, społecznego
oraz fizycznego. Zadaniem drużynowego jest tak pokierować pracą jednostki i tym
co harcerze będą robić na zbiórkach, aby uaktywnić nie tylko samego harcerza,
ale także całą drużyną i zastępy.
Przygotowania do otwarcia
drużyny były długie. Pomogły mi w tym kursy oraz posiadane przeze mnie
wykształcenie pedagogiczne. Trzeba pamiętać, że pracując z dziećmi, młodzieżą
mamy do czynienia z istotą ludzką, która tak samo jak my myśli, czuje i
poznaje. Każdy etap naszego życia charakteryzuje się innym sposobem poznawania,
odczuwania i nauki. W wieku 10-13 lat harcerze poznają najchętniej przez
działanie. Nie lubią siedzieć w harcówce. Dlatego też, co roku układając plan
pracy wybieram takie metody harcerskie, aby było w nich jak najwięcej własnego
działania członków drużyny. Tak by działając sami mogli wyciągać wnioski i
odkrywać nieznane. W ciągu roku harcerskiego bierzemy udział w rajdach,
biwakach, a każdy rok zostaje podsumowany na obozie, gdzie mogą oni sprawdzić
zdobytą wiedzę oraz doszlifować swoje umiejętności i postawy.
13 Leszczyńska Drużyna
Harcerska działa od 4 lat. Na chwilę obecną w mojej drużynie są 3 zastępy: dwa
męskie i jeden żeński. Jesteśmy drużyną, która uwielbia przygodę, niczego się
nie boi. Bierzemy udziały w wielu imprezach hufcowych, ale także
ogólnopolskich. Uwielbiamy biwaki, obozy, podczas których jeszcze bardziej
poznajemy siebie, swoje możliwości i słabości. Dzięki czemu nasze więzi są
coraz silniejsze i jesteśmy coraz bardziej zintegrowani.
Podsumowując pragnę podkreślić
iż to wszystko co dzieje się w naszym małym środowisku drużynowym, dzieje się
dlatego iż działamy w oparciu o harcerski system wychowania.
dh. phm. Iwona
Śmiłowska-Zydorczyk
